1 "Moja historia"

Hej kruszyno, motylku, chudzinko, malutka, kochana dziewczyno ! 

Wiele jest powitań , które mogłabym tutaj zastosować ze względu na kategorię mojego bloga.

Do napisania do was zbieram się już od około pół roku. Wiem , jak wielka jest to przestrzeń czasowa, ale działo się w moim życiu tak dużo , że nie mogłam powstrzymać wszystkich złych wpływów , decyzji i zachowania. Byłam roztrzepana , nieostrożna i naiwna. Wmawiałam sobie wiele rzeczy. 

A to doprowadziło mnie do tego - że się załamałam. A najlepszym lekarstwem na to ,by jakoś się od nowa poskładać , jest założenie nowego bloga. Od początku , od samych podstaw- żeby przeszłość się zupełnie nie liczyła. 

Na blogerze byłam już 3 razy pod 3 innymi nazwami. 

Pierwsze dwa zostały zablokowane , co doprowadziło mnie do porażki uczuciowej , która równała się z przytyciem połowy tego , co schudłam.

Potem pojawiłam się ponownie , pełna sił , ale świat i przyjaciele obrócili się przeciwko mnie - zaczęłam zajadać smutek co doprowadziło to tego , że już w zupełności cofnęłam się do początku - albo i gorzej. 

Po przeszłości zostały tylko wspomnienia , zdjęcia gdzieniegdzie mimo iż starałam się je usunąć, a także ból w oczach i smutek kiedy spoglądam w lustro. 

Kiedy wróciło mi te 10kilogramów zaczęłam patrzeć na siebie tylko i wyłącznie tak, jakbym patrzyła na osobę , która się poddała i zaprzepaściła wszystko, co udało jej się zdobyć. Do mojej idealnej wagi brakowało mi 3kg. A teraz ? No cóż , mogę w bólem w sercu napisać ,że jest to różnica 14 kilogramów. Na pewno wiecie jakie to jest uczucie. Tak się stoczyć i załamać. Pewnie nie jedna z was była też w takiej sytuacji ,ale jesteście silne i dajecie rade zaczynać od nowa - ja nie. 

Każdego dnia jedząc cokolwiek , nie ważne co by to było - miałam licznik w głowie , głos który mówił mi że utyję jeszcze bardziej , że jestem okropną świnią. 

W ciuchach , w których wyglądałam nieziemsko w tamtym czasie , teraz ledwo się w nie mieszczę. 

Przestałam ćwiczyć - to największy grzech.

Sport przez 8 lat był moim sprzymierzeńcem a ja zupełnie go poświęciłam. Chciałam zacząć , ale moja waga mi na to nie pozwala - ból w kolanach jest nie do zniesienia , więc najpierw - muszę radzić sobie bez ćwiczeń. Samą dietą. 

chciałabym wymazać tamte dni i zacząć od nowa. Nowy start - nowa ja.

Po wakacjach , wyprowadzam się. Nowe miasto , nowa szkoła. Chciałabym też dać sobie szansę z nowym ciałem , nowym umysłem. Oczyszczonym . 

To nie jest tak , że chce mi się jeść. Ja jem z nudów. 

Nie wychodzę z domu , bo nie jestem lubiana , nie mam z kim . Oglądam tylko anime. Potrafiłabym się zamknąć i nawet nie wychodzić z pokoju , ale wiem , że zaraz rodzice zaczęliby się martwić  ,że moje głodzenie się - powraca.

Moja mama mówi , że jestem żałosna - tyle schudłam , a teraz znowu jak pączek. 

Tata mówi , że nie mogę tak wyglądać , bo chłopak mnie nie zechce żaden ... 

Mówcie mi Marta. Mam 175wzrostu i ważę aktualnie 72 kilogramy. Rozmiar spodni 38-40 , bluzki M. Wyprowadzam się do Szczecina , pływałam 8 lat. Kocham biegać , ale kolana mi na to nie pozwalają. 

Chcę się zmienić. 

Chcę wrócić do dawnej mnie. 

Pomożecie mi ? 

Pozdrawiam i trzymam kciuki za wasze diety ! <3